Alles wat je wilt weten over dyslexie
Dyslexie is de meest voorkomende leerstoornis. Het is een specifieke lees- en spellingstoornis met een neurobiologische basis, die wordt veroorzaakt door cognitieve verwerkingsstoornissen op het raakvlak van fonologische en orthografische taalverwerking. Deze vrij technische omschrijving geeft aan dat dyslexie vooral een probleem is met de verwerking van taal. Iemand met dyslexie heeft vooral moeite om klanken en lettertekens aan elkaar te koppelen.
Als een ‘normale’ lezer een letter ziet, wordt direct ook de bijbehorende klank opgeroepen. Voor iemand met dyslexie werkt dat niet op dezelfde manier. Bijvoorbeeld de letter b: iemand die als vanzelf leert lezen, herkent de letter meteen. Een kind of volwassene met dyslexie heeft daar meer tijd voor nodig en ziet bijvoorbeeld in een b ook snel een d. Dit leidt tot ernstige problemen op het gebied van lezen en spellen. En daardoor wordt de ontwikkeling op school beperkt.
Wanneer een kind dyslexie heeft, is er sprake van een ernstige achterstand op het gebied van lezen en spelling in vergelijking tot leeftijdgenoten. De achterstand moet hardnekkig zijn. Dit betekent dat ook met extra ondersteuning en oefenen het lezen en/of spelling moeizaam blijft gaan. De kern van het probleem ligt in het vlot en accuraat lezen en spellen van woorden. Als bij een kind de diagnose dyslexie is gesteld, kan dit grote invloed hebben op het welbevinden van het kind en de omgeving. Soms krijgt het kind een hekel aan leren en lezen. Ook kan het lichamelijke klachten krijgen zoals buikpijn en hoofdpijn. Of klachten op sociaal-emotioneel gebied, zoals gevoelens van faalangst en onzekerheid. En als het kind thuis moet oefenen met lezen, dan gaat dat nogal eens met tegenzin.
Het is belangrijk om dyslexie bij kinderen tijdig te signaleren. Zo kun je problemen in de toekomst vóór zijn. Dit is ook aangetoond door veel onderzoek: bij lees- en spellingsproblemen heeft vroegtijdige, structurele hulp het meeste effect. Daarom wordt, zowel op school als in de zorg, altijd zo vroeg mogelijk hulp geboden. En daarom is ook veel oefenen belangrijk. Wanneer de leerkracht op school het vermoeden heeft dat een kind ernstige dyslexie heeft, wordt dit eerst besproken met de ouder(s)/verzorger(s). Het kind krijgt dan voor een bepaalde periode extra hulp.
Als deze hulp niet helpt en er een grote achterstand ontstaat, kan de school - in overleg met de ouder(s) - het kind aanmelden voor dyslexiezorg bij onze partner Leestalent. Na screening van de aanmelding en het leerlingendossier wordt bepaald of het kind in aanmerking komt voor dyslexiezorg.
Als er een indicatie voor behandeling is, dan voeren onze professionals de behandeling graag op school uit. Dit is in het belang van het kind; het kind is geen tijd kwijt aan reizen en hoeft zo min mogelijk schooltijd te missen. Meer informatie?
Wil je als orthopedagoog of psycholoog kinderen helpen met dyslexie? Lees dan hier verder.